پژوهشهای ايران‌شناسی(آفرين‌نامه دكتر رياحی)

بخش دوم: گفتارهاي تاريخي كه شامل بيست مقاله به ترتيب زير مي‌شود: توصيف بازار و اصناف قزوين (احسان اشراقي)، شاگردان مهاجر مدرسه آمريكائي، مدرسه علميه حيات جاويد و رفتار رشديه (ايرج افشار)، مرثيه مُرسيه (باستاني پاريزي) ايرستان (حبيب برجيان)، مدرسه اتحاد ايرانيان باكو (كاوه بيات)، دژنبشت سارويه (سيروس پرهام)، ابن بطوطه و سربداران (محسن جعفري مذهب)، ميرزاصالح‌خان آصف‌الدوله (محمد دبيرسياقي)، نخستين شهردارتهران(محمدرسول درياگشت)، نخستين مدرسه جديد در اسفراين (قدرت‌الله روشني زعفرانلو)، جنبش‌هاي بخارا در عصر ابومسلم خراساني (رضازاده‌ لنگرودي)، حدود ختن ـ تاجيكان چين (منوچهر ستوده)، وقايع عصر شاه شجاع مظفري (صادق سجادي)، نظام تامين اجتماعي در ايران (خسرو سعيدي)، سفرنامه جهانگرد بي نام (علي اصغر سعيدي)، تأثير موالي در روي كارآمدن عباسيان (جعفر شهيدي)، ملكه آمازون‌ها (همايون صنعتي‌زاده)، مظفرالدين‌شاه و نشان زانوبند (محمدعلي كريم زاده تبريزي)، منابع سفرنامه اولئاريوس (عبدالكريم گلشني)، كوزه كناني تاجر آزادي‌خواه تبريز (محمد گلبن) و طالع‌نامه كيخسرو (عنايت‌الله مجيدي).

بخش سوم: تصوف و عرفان. با يازده مقاله: خواجه يوسف همداني (پرويز اذكائي)، نقد هجويري بر صوفيان (محمد استعلامي)، خرقة مرقع (مهران افشاري)، چيستي و چرايي شعريت نثرهاي عرفاني (رضا انزابي‌نژاد)، برهان‌الدين محقق ترمذي (شيرين بياني)، رابطة عطار با خواجه يوسف همداني و مباركشاه مرورودي (نصرالله پورجوادي)، سخنان و انديشه‌هاي حاتم اصمّ (منيژه پورنعمت رودسري)، شاه بن شجاع كرماني (فرانك جهانگرد)، برداشتي نو از داستان آفرينش آدم (محمد خوانساري)، حارث بن الاسد المحاسبي (فريدالدين رادمهر)، گلشن راز(عبدالباقي گولپينارلي، ترجمة توفيق سبحاني)، شكوفه‌زار (سعيد شفيعيون)، شريعت در طريقت شيخ صفي‌الدين (غلامرضا طباطبائي مجد)، بحرالحقايق و المعاني (محمدرضا موحدي)، ابن‌يزدانيار و روضه‌المريدين (يدالله نصراللهي) و مثنوي بحرالاسرار (عارف نوشاهي).

بخش چهارم: ايران باستان، با شش مقاله: استدلال مزديسنايي در برابر «نيست خداي گويان» (ژاله آموزگار)، مباحثات روشنفكرانه ميان زرتشتيان و مسلمانان (تورج دريائي)، روزگار شهرياري جمشيد، ضحّاك و فريدون (هوشنگ دولت‌آبادي)، شعري هخامنشي دربارة آفرينش شادي براي مردم (عبدالرحمن عمادي) و كاغذ، كتاب، كتابخانه در ايران باستان (يوسف محسن اردبيلي).

بخش پنجم: زبان فارسي، با پنج مقاله: ويژگي تركيبي زبان فارسي (احمدي گيوي)، زبان فارسي افزون‌تر از يك زبان (اسلامي ندوشن)، تجربه‌هاي فرهنگ‌نويسي (حسن انوري)، اولين ترجمة يك منظومة فارسي به فرانسه (فرانسيس ريشار) و كه‌هاي موصول در فارسي ميانه (تيمور قادري).

بخش ششم: هنر و منطق. باسه مقاله: علي رضا عباسي (قمر آريان)، تاريخچة مينياتور و مكتب تهران (اديب برومند) و جهت در منطق (عبدالله انوار).

نقل از روزنامه اطلاعات